Ağır depresyon, her yaşta görülebilen, epizodlarla seyreden ve tedaviye yanıt veren psikiyatrik hastalıklar arasında yer almaktadır. Bu durum, majör depresyon olarak da bilinir. Toplumun her kesimini etkileyebilen bu rahatsızlık, psikiyatrik hastalıklar arasında en yaygın olanlardan biridir. Ağır depresyon yaşayan bireylerde karamsarlık, keder, elem ve umutsuzluk duyguları hakim olur. Bu kişiler, önceden keyif aldıkları aktivitelerden ve ilgilerini çeken nesnelerden uzaklaşır ve hayattan zevk alamaz hale gelirler. Yaşanan bu durum, kişinin tüm yaşamını etkileyerek ders çalışma, iş hayatı, uyuma, yeme ve eğlenme gibi tüm faaliyetlerini olumsuz yönde etkiler. Kişide yoğun bir şekilde çaresizlik, değersizlik duyguları baskın hale gelir ve rahatlama duygusu genellikle hissedilmez. Görülen belirtiler sürekli olarak devam eder ve hafiften şiddetliye doğru değişiklik gösterir. Tedavi edilmediğinde, genellikle altı ay süresince devam eder. Bazı kişiler bu durumu yaşamlarında sadece bir kez deneyimlese de, genellikle tekrarlayan bir rahatsızlıktır.

Kişilerin ağır depresyon geçirdiğini düşünmek için, bu belirtilerden en az dört tanesinin bir arada ve en az iki hafta süreyle görülmesi gerekir.

Tedaviye başlanması için, öncelikle depresyonun sebebinin belirlenmesi gerekir. Sorun yaratan durumun düzeltilmesi çoğu zaman tedavi için yeterli olabilir. Tedavi planlanırken hedefler belirlenmelidir. Hedeflerin doğru belirlenmesi, rahatsızlığın izlenmesine ve denetlenmesine olanak tanır. Hastalara uygulanacak ilaç tedavisiyle, her şeyin yolunda gittiği duygusu oluşturulabilir. Tedavi aşamasında hastalar önemli kararları almayı daha sonraya ertelemelidir. Bunun nedeni, bu aşamada doğru kararların alınamamasıdır. Hastanın kendisiyle ilgilenmesini sağlamak gerekir. İlaç tedavisi çoğu vakada tek başına tedaviyi sağlasa da, yanında terapi uygulanması başarı şansını artıracaktır. İki tedavi yolunun aynı anda uygulanması tavsiye edilmektedir. Rahatsızlık tekrarlayıcı özellikte olduğu için, terapi sayesinde hastalar kendini daha güçlü hissedebilir. Bu da tekrarları önleyici bir tedbir niteliğindedir. Hastaların bu dönemde beslenmelerine dikkat etmesi, ailesinden destek görmesi tedavinin çabuk sonuçlanmasına katkı yapacaktır.