Konversiyon

Konversiyon, kişinin yapılan muayeneleri ve tetkiklere rağmen açıklaması olmayan, nörolojik rahatsızlıkları taklit eden psikiyatrik bir durumdur. Kişide epilepsiyi çağrıştıran bayılma gibi etkiler olsa da tetkikler sonucunda epilepsi olduğu belirlenemez. Bu tür sorunlarda konversiyon akla gelmelidir. Burada atakların şiddetlenmesi ve tetiklenmesi stresle birlikte artış gösterir. Ağırlıklı olarak kadınları etkileyen bir sorun olsa da erkeklerde de görülebilir. Çocukluk döneminde nadir görülen, ergenlik ve gençlik döneminde ortaya çıkan bir rahatsızlıktır. 35 yaştan sonraki kişilerde daha seyrek görülür. Bu rahatsızlığın sebebi genellikle belirlenemez. Kelime anlamı döndürme olan konversiyon, ruhsal sorunların bedensel sorunlara dönüşmesiyle yaşanmaktadır. Hastalarda yapılan tetkiklerde bu belirtilerin oluşması için herhangi bir bedensel rahatsızlık tespit edilemez.

Bu sorun ruhsal zorlanma karşısında bazı kişilerin tepki verme şekli olarak ortaya çıkar. Burada kişinin başa çıkamadığı durumlar, çevresel etkenler oluştuğunda konversiyon oluşmaktadır. Bunlar şiddete maruz kalma, ailevi sorunlar, tartışmalar, aşırı korku gibi etkenler olabilir. Kişinin bilinçli olduğu sırada kaldıramayacağı kadar yoğun duygular içinde olması halinde, kişi bilincini kaybeder. Bu etkilerden dolayı konversiyon bozukluğu oluşmakta ve bu sıkıntılar sonuçta bedene yansımaktadır. Belirtiler çeşitli ruhsal baskıya neden olan olaydan kaynaklanabilir.

Konversiyon belirtilerin oluşması ruhsal olarak iki farklı şekilde fayda sağlamaktadır. Bunlarda birisi kişinin ruhsal sıkıntıdan kurtulması, diğeri ise rahatsızlığından dolayı çevresinden daha fazla destek görür hale gelmesidir. Bazı hallerde meydana gelen belirtiler kişinin yaşadığı bir olayla ilgili olabilir. Görmemesi gereken bir olayı gören bir kişide kör olma belirtisi, duymaması gereken bir olayı duyan bir kişide sağırlık belirtisi meydana gelebilir. Bazen de belirtiler yakın akrabalarda, aile bireylerinde görülen bir hastalığı taklit edebilir. Yakınlarında sara hastalığı olan kişilerde bayılma nöbetleri görülebilir.

Hastalarda en sık görülen belirti bayılmadır. Bunlara sara benzeri nöbetler, kasılma, çırpınma şeklinde olabilir. Belirtiler genellikle hastalar diğer insanlarla birlikte olduğunda ortaya çıkar. Hastanın bayılma sırasında bilinci genelde açıktır, çevresinde olanları duyabilir. Ancak bu sırada cevap veremez. Bayılma nöbetleri uzun süreli olabilir. Bunun dışında konversiyon belirtileri arasında uyuşma, hareketsizlik, hissizlik, konuşamama, ses kısıklığı, güç kaybı, körlük, titreme, istemsiz hareketler meydana gelebilir. Bu tür belirtiler genellikle vücudun sol tarafında etkili olur.

Belirtilerin nedeniyle kişilerde bazı sorunlar azalma gösterse de aile ve iş hayatında sorunlar oluştuğundan, kişilerin verimi azalabilir. Ani başlayan, geçici durumlarda ortaya çıkan belirtilerde, kişilerde başka bedensel bir hastalık ya da psikiyatrik sorun yoksa daha çabuk düzelme görülür. Konversiyon oluşan hastalarda ek sorunlar bulunmuyorsa, belirtiler zaman içinde kaybolur. Bu kişiler telkine yatkın olduğundan, tıbbi yöntemlerin dışındaki yollarla iyileşen belirtiler bulunmaktadır. Olumsuz yaşam koşullarında uzun zaman devam eden belirtiler tedaviye rağmen iyileşme göstermeyebilir.

Bedensel bir hastalığı olmadığı tespit edilen hastaların psikiyatrik muayenesiyle birlikte konversiyon bozukluğu tanısı konulur. Bu aşamada hastanın tedavisine başlanır. Bedensel bir hastalık olmadığından, tedavi aciliyet göstermez. Hastaların psikiyatrik muayenesi konuşarak kendilerini anlatacakları dönemde yapılır. Hastayla ailedeki kişilerin yakından ilgilenmesi, desteklemeleri gerekir. Doktorla iş birliği yapılarak, tedavinin başarılı olmasına çalışılır. Hastada ek olarak ruhsal hastalıklar varsa, bunların tedavisi yapılır. Hastaların bayılması durumunda sakin bir yere alınması, yalnız bırakılması faydalı olur. Hastalara soğuk duş aldırılması, elinin yüzünün kolonya ile ovulması gibi uygulamalar sadece stresi arttırır. Hastanın tedavisi bazen yıllarca sürebilir. Konversiyon belirtilerin kendiliğinden geçmemesi halinde, psikoterapi ve ilaç tedavisinin uygulanması gerekli olur.