Hiperaktif çocuklar, yaşlarına ve gelişim düzeylerine uygun olmayan aşırı hareketlilik ve dikkat eksikliği belirtileri gösteren bireylerdir. Hiperaktivite bozukluğu genellikle 3-4 yaş çocukluk döneminde başlasa da bebeklik döneminde de görülebilir. Hiperaktif bebeklerde fazla uyuma, huysuzluk, huzursuzluk ve sürekli ağlama gibi belirtiler gözlemlenmektedir. Ayrıca, erkek çocuklarda görülme olasılığı kızlara oranla 3-4 kat daha fazladır.

Hiperaktivite çeşitli nedenlere bağlı olarak ortaya çıkabilir. Bu nedenler arasında:

Hiperaktivite, gebelik döneminde tespit edilememektedir. Bu nedenle doğum öncesi herhangi bir önlem veya tedavi mevcut değildir. Ancak, hamilelik sırasında ilaç, alkol ve sigara kullanımından kaçınarak önlem alınabilir.

Hiperaktif çocuklar genellikle yaramazlıkla karıştırılmaktadır. Ancak bu çocukların bazı belirgin özellikleri vardır:

Hiperaktiviteden şüpheleniliyorsa, paniğe kapılmadan uygun bir teşhis için uzman bir doktora danışılmalıdır. Hiperaktivite, çözülebilir bir problem olmakla birlikte, sevgi, saygı ve şefkat ile hiperaktif çocuklar da diğer sağlıklı çocuklar gibi büyüme ve gelişme gösterebilirler. Genellikle aileler, ilaç kullanımının alışkanlık yapacağından endişe eder ve ilaç kullanmaktan kaçınırlar. Ancak, ilaç kullanımı alışkanlık yapmaz. İlaç kullanması gerektiği halde ilaç almayan çocuklarda bu rahatsızlık ilerleyerek madde kullanımı gibi daha kötü alışkanlıklara sebep olabilir. Bu nedenle uzman doktorun önerdiği tedavi uygulanmalıdır.

Bu çocukları ortama uydurmak zordur, ancak ortam bu çocukları kabul etmeli ve ona göre davranılmalıdır. Onlara kural koyarken uzman önerisi göz önünde bulundurularak anlayışlı bir şekilde davranılmalıdır. Hiperaktivite teşhisi konulduktan sonra hekim, aile ve öğretmen birlikte bir tedavi stratejisi belirlemelidir. Aile ve öğretmenin yaklaşımı da en az uzman hekimin tedavisi kadar önemlidir. Hiperaktif çocuğun öğrenme stratejisi diğer çocuklardan farklıdır. Bu çocuklarda dikkat eksikliği göz önünde bulundurularak, onların da katılımını sağlamak ve eğitim materyalleri kullanarak dikkatlerini çekmek gibi yöntemler kullanılabilir.

Bu zorlu süreçte en büyük zorluk ve sabır gerektiren görev anne ve babaya düşmektedir. Çocuğa karşı bir anlık öfke, iyileşme sürecini olumsuz etkileyebileceğinden, oldukça sakin ve sabırlı olunmalıdırlar. Çocuğun sinirlenip kontrolden çıkacağını anlayınca ona derin derin nefes almasını söylemek ve aynı zamanda kendileri de yaparak örnek olmak faydalı olabilir. Birlikte yürüyüşe çıkmak, oyunlar oynamak ve yanında olduğunu hissettirmek önemlidir. Çocuğun odasını açık renklerde boyamak ve dikkatini dağıtacak fazla eşya koymamak gerekir. Çocuğu günlük tutmaya teşvik etmek ve hissettiklerini özgürce yazmasını sağlamak da önemlidir. Hiperaktif çocuklarda beslenme de son derece önemlidir. Özellikle tatlı ve kalorisi yüksek gıdalara dikkat edilmeli, dengeli ve düzenli bir beslenme programı uygulanmalıdır.