30 yaş sendromu, bireyin bedeni ve zihniyle yaşadığı en büyük imtihanlardan biridir ve genellikle 30 yaşından itibaren başlar. Bu sendrom, bireyin sonraki yıllarında bile etkisini sürdürebilir. İnsanların 30'lu yaşlarda yaşadıkları olaylar, bu dönemin en belirgin özellikleridir. Örneğin, 30'lu yaşlarda boşanma ve depresyon gibi durumlar daha sık görülmektedir. Bu yaşlar, bireyin kendisiyle olan imtihanı olarak da değerlendirilebilir. Bu dönemde en fazla etkilenenler ise genellikle kalabalık şehirlerde yaşayan bireylerdir. Kimi bireylerde bu süreç 25 yaşından sonra başlarken, kimilerinde 35 yaşına kadar devam edebilir.

30 yaş sendromu, bazı kişilerde hafif düzeyde yaşanırken, bazı kişilerde ise ağır etkiler yaratabilir. İnsanlar bu yaşlarda yaşlarını ifade ederken "29,5 yaşındayım" demeyi tercih ediyorsa, yaşlarını küçültme eğilimindeyse, bu 30 yaş sendromunun bir belirtisi olabilir. Bilimsel literatürde bu durum hakkında yeterli açıklama bulunmamakla birlikte, şehirli neslin yeni bir sorunu olarak kabul edilmektedir. Köylerde yaşayanlar için böyle bir sorun öngörülmez. Şehirde yaşayanlar, üniversite eğitimi, kariyer derken tükettikleri yirmili yaşları geride bırakıp, 30 yaşın etkisine girerler. Bu yaşla birlikte geç kalmışlık hüznü, kendini sorgulama, başarısızlık düşüncesi ve kendini beğenmeme durumu ortaya çıkar. Bu belirtiler, 30 yaş sendromunun ortaya çıkışını bariz şekilde gösterir. Bu sendromu yaşayan kişiler genellikle iş sahibi olamamış, çalışıyorsa işinden memnun olmayan, ergenlik psikolojisinden çıkamamış ve düzenini oturtamamış bireylerdir. Uzmanlara göre, bedensel yaşları 30 olmasına rağmen hala ergenlik psikolojisinde yaşayanlar için daha tehlikeli sonuçlar doğabilir.

Bu sendromu yaşayan kişiler, uzmanlar tarafından "tutuklu kalmış ergenlik dönemi" veya "gelmemiş yetişkinlik dönemi" olarak tanımlanır. Bu sendromun oluşmaması için bireylerde başarısızlık duygusunun, geç kalmışlık hüznünün ve bulunduğu hali beğenmeme durumunun olmaması gerekir. "Gelmemiş yetişkinlik" tanımı, yaşamı zevk ve neşe içinde sürdürebilmek için sorumlulukların ertelenmesi ve bireyin kendi zevklerinin peşinde koşarak bu şekilde bir yaşam sürmesi anlamında kullanılır. Bu nedenle 30 yaş sendromu, gelmeyen yetişkinlik döneminin bir parçasıdır. Yetişkinliğin gelmesiyle birlikte bireylerin telaşa kapılması, hüzün yaşaması ve ağır bir mesuliyet altında hissetmesi söz konusu olabilir. Erkekler, sorumluluk, hüzün ve korkuyu daha fazla yaşarken, sosyal çevre ve aile baskısıyla 30 yaş sendromu daha belirgin hale gelir. Kadınlar açısından ise evlenmemiş ve çocuk sahibi olamamış olmak daha etkili olur. Bunun nedeni, kadınlar için çocuk sahibi olmanın riskli bir döneme girilmiş olmasıdır. Bu nedenle, bu sendromu yaşayan kişilerin uzman desteği alması son derece faydalı olacaktır.

30 yaş sendromunun üstesinden gelmek için bireyler çeşitli stratejiler kullanabilir:

Bu stratejiler, 30 yaş sendromunun etkilerini hafifletmeye yardımcı olabilir ve bireylerin bu dönemi daha sağlıklı bir şekilde atlatmalarını sağlayabilir.