Kavram, nesnelerin veya olayların ortak özelliklerini kapsayan ve bir ortak isim altında toplayan genel tasarım olarak bilinir. Kavramlar soyuttur ve gerçek dünyada fiziksel olarak bulunmazlar. Birbirine benzer düşünceleri, kişileri, olayları, hareketleri ve benzeri şeyleri gruplamak için kullanılan bir sınıflandırma aracıdır. Kavram yanılgıları ise daha çok kişisel deneyimler sonucunda oluşmuş olup, bilimsel gerçeklere ve düşüncelere ters düşen, anlamlı öğrenmeyi engelleyici bilgiler olarak bilinir.

Kavramlar, klasik mantıkta oldukça önemli bir yer tutar. Eğer kavramlar konuşarak ifade edilirse, yani dille söylenirse, bu kelimeye "terim" denir. Başka bir deyişle, kavramlar nesnelerin soyut tasavvurları iken, bu kelimenin dildeki karşılığına terim adı verilir. Kavramlar işaretlerle de ifade edilebilir. Bu şekilde anlaşma bazen sözlü yani konuşarak, bazen ise işaret yoluyla yapılır. İslam mantıkçıları bu tür işaretleri "delalet" olarak nitelendirmiş ve akli ve vaaz işaretler olarak üç gruba ayırmışlardır. Her bir grup, konuşarak ya da konuşmadan işaretler taşıyabilir. Böylelikle delaletler altı gruba ayrılmış olur ve mantıkla alakalı olanlar yalnızca sözlü işaretlerdir.

Kavramlar, tikel, tekil ve tümel olmak üzere üç ana kategoriye ayrılır:

Kavramlar ayrıca soyut ve somut olarak da sınıflandırılabilir:

Somut kavramlar, insan aklında belirli bir konu içinde oluşur. Soyut kavramlar ise belirli bir konudan ayrılarak, o konudan soyutlanmış olarak düşünülür.

Öğrenme ve öğretme sürecinde kavram adımları şunlardır: