Karanlık korkusu, insanların en yaygın olarak yaşadığı korkulardan biridir. Karanlıktan korkanlar, bunun yaşamlarını nasıl etkilediğini bilirler. Fobiler geliştikçe, bu fobiler kişilerin yaşamlarını o ölçüde kısıtlar. Fobi, kişinin kaçtığı kadar kovalandığı bir korkudur. Gerçekte korkulu olmayan bir nesneden ya da durumdan korku duymak ve bundan kaçınmak fobi olarak tanımlanmaktadır. Bunlardan biri de karanlık fobisidir. Bu durumu korkuyla karıştırmamak gerekir çünkü herkes karanlıktan korkabilir. Karanlıkta kalındığında, kontrol etme içgüdüsü nedeniyle bunun gerçekleşmemesi karşısında korku duyulabilir. Fobide, kişinin karanlıkta olma fikri bile düşünce aşamasında korkuya neden olur. Karanlık korkusuyla başa çıkılamazsa, bu sorun niktofobi olarak tanımlanan bir rahatsızlığa dönüşür. Ayrıca ligofobi, aklofobi ya da skotofobi olarak da adlandırılabilir. Suçların daha çok karanlıkta işlenmesi gibi bir gerçek varken, insanların karanlıktan korkması oldukça doğaldır.

Karanlıktan korkan kişiler, çocukluk döneminde yaşadıkları ve günlerce etkisinden kurtulamadıkları zihinsel ve duygusal travmalar yaşamış olabilirler. Diğer korkulara kıyasla bu korkudan kaçınmak daha zordur. Asansörden korkan biri asansöre binmeyerek bundan kaçınabilir, ama gündüzün ardından gelen geceden yani karanlıktan kaçış yoktur.

Kişinin karanlık yerlerde bulunmaktan endişe duyması korku olarak kabul edilebilir. Fakat bu korku, kişinin zihinsel olarak düşüncelerini karanlığa yoğunlaştırdığından belli bir süre sonra fobi haline dönüşür. Bu etkiyle kişide karanlıkta yutulma hissi ile şiddetli bir panik oluşur. Bu etkilerin dışında kişide oluşan belirtiler ise;

Karanlık korkusu, insanın gücünü alan büyük korkular arasında yer alabilir. Bu korkudan çok az sayıda insan kurtulabilir.

Çoğu kişi bu korkunun yenilmesi ve ortadan kaldırılması için yardım almalıdır. Bu sorunu çözmek sadece anlatmakla gerçekleşmez. Bu hassasiyeti ortadan kaldıracak veya azaltacak terapi uygulanmalıdır. Bu terapi ile kişilerin karanlığa olumsuz tepki vermemesi sağlanır. Kişi, terapistiyle birlikte gece dışarıda yürüyüşler yaparak panikten uzak kalmaya çalışır. Karanlıkta kalamayan kişilere, karanlıkta olma olanağı sağlanır.

Hipnotik terapi, karanlık korkusunun kökenini tanımlamak için etkin şekilde kullanılır. Terapi, kişinin karanlık korkusunu en fazla yaşadığı anı hatırlaması adına cesaretlendirmek için uygulanmaktadır. Terapist, kişiyle konuşarak karanlık korkusunu anlamaya ve buna daha iyi tepki vermesini sağlamaya çalışır. Bu korkunun erken ele alınması, korkunun kontrol altına alınmasına yardımcı olur. Korkunun üzerine giderek, karanlıkla yüzleşmek ve rahatlama sağlamak mümkündür.