Tourette sendromu, belirli hareketlerin ve seslerin istem dışı ve tekrarlayıcı şekilde ortaya çıkmasıyla karakterize edilen nörolojik bir bozukluktur. Bu durum, ani ve hızlı hareketler ile seslerden oluşan tiklerle kendini gösterir. İlk olarak, bu sendromun genetik ve nörokimyasal faktörlere dayandığı düşünülmektedir. Tourette sendromu olan bireyler, bazen istemsiz olarak içlerinden gelen dürtüleri dışa vururlar. Başlangıçta, bu tiklerin müstehcen veya küfürlü ifadelerle, uygunsuz ortamlarda ortaya çıktığı düşünülmüşse de, aslında bu belirtiler hastaların sadece küçük bir kısmında görülmektedir. Hafif tikler genellikle tanı konulmadan kalabilir ve yaygın olarak göz kırpma, boğaz temizleme, öksürme, hayvan sesleri çıkarma ve burun çekme gibi eylemler şeklinde kendini gösterir. Bu bireyler, normal bir zekâ seviyesine ve yaşam süresine sahiptir.

Çocukluk döneminde başlayan tikler, ergenlik dönemiyle birlikte genellikle azalır. Yetişkinlik döneminde ise nadiren görülür. Çocukların yaklaşık %20'sinde belirli dönemlerde etkili olabilir ve genellikle göz kırpma, boğaz temizleme gibi basit ve tekrarlayıcı şekillerde ortaya çıkar. Bu belirtiler, insanlar tarafından huy olarak değerlendirilebilir. Bazı durumlarda tikler daha ağır olabilir ve daha az oranda çocuklarda çok sayıda hareket ve sesler oluşabilir. Bu belirtiler uzun yıllar etkili olabilir. Çocuklarda başka bir sağlık sorunu tespit edilemediğinde, Tourette sendromu düşünülebilir. Bu tikler bazen yavaş veya hızlı, fakat kasıtlı yapılıyor izlenimi veren sıçrama, bükülme ve seslerden oluşabilir. Bu durumda çocuğun sinirli olarak tanımlanması yaygındır. Tikler değişik şekillerde meydana gelebilir ancak genellikle birbirine benzerdir. Bu durum, beynin sinirsel iletiminin ve kimyasının ortak paydası olduğuna işaret eder.

Tourette sendromu genellikle genetik bir bozukluk nedeniyle ortaya çıkar. Ancak, bu duruma sebep olan spesifik gen henüz belirlenememiştir. Araştırmalarda, beynin derinliklerindeki bazı hücrelerin biçiminde ve işleyişinde farklılıklar tespit edilmiştir. Beyin hücreleri, nörotransmitter adı verilen kimyasal habercilerle iletişim kurar. Tourette sendromu bulunan bireylerde, beyinde nörotransmitterlerin sayısı olağandışıdır ve bu olağandışı iletişim nedeniyle sendromun oluştuğu bilinmektedir. Ancak, yapılan kan tetkiklerinde veya beyin görüntüleme tetkiklerinde hastalığın tanısı konulamaz.

Tiklerin yanı sıra, obsesif yani takıntılı düşünceler, kompulsif yani tekrarlayıcı hareketler ve diğer sıkıntılar ve gerginlik görülebilir. Çocuklarda aynı zamanda hiperaktivite bozukluğu ve dikkat eksikliği sorunları bulunabilir. Ancak, hastaların hepsinde bu belirtiler görülmeyebilir. Hafif belirtileri olan kişiler doktora bile gitmez. Tikler bazen azalır ve bazen artış gösterebilir. Kız çocuklarında ergenlikte düzelme daha yaygındır.

Hastalığın kesin bir tedavisi yoktur. Bunun yanında, oluşan belirtilere iyi gelen tek bir ilaç da bulunmamaktadır. Tikler ilaç tedavisiyle kontrol altına alınabilir. Ailelerin, öğretmenlerin ve arkadaşların sendrom hakkında bilgilendirilmeleri önemlidir. Bu sendromu yaşayan bireyler meslek sahibi olabilir ve hayatlarını diledikleri gibi sürdürebilirler.