Hipokondri, kişinin ciddi bir hastalığa yakalanma konusunda aşırı endişe duyması anlamına gelir. Bu durum halk arasında "hastalık hastalığı" veya "sağlık fobisi" gibi isimlerle de anılır. Bu sorunu yaşayan kişiler "hipokondriyak" olarak adlandırılır. Bu kişiler, şiddeti hafif bile olsa herhangi bir fiziksel belirtiye karşı aşırı derecede alarm durumu yaşar ve kendilerinde ciddi bir hastalığın olduğu veya olacağına inanırlar. Bu durum, kişinin doktor tarafından muayene edilmesinden ve belirtilerin bir tıbbi sebebe dayanmadığının kesinleşmesinden sonra bile devam eder. Hipokondriyak hastalar genellikle bağırsak sorunları, kas yorgunluğu ve çarpıntı gibi belirtilere odaklanırlar. Bu belirtiler, endişelerinin artmasına yol açar ve bu durum altı ay veya daha fazla sürebilir.

Hipokondri, genellikle ciddi bir hastalığı işaret edebilecek hafif derecedeki vücut belirtileri, kendi kendine muayene ve tanı koyma, vücut hakkında kaygı duymakla ilerler. Bu hastalar, doktorun koyduğu tanıya bile şüpheyle bakar ve doktorun her dediğini raporla güvence altına almak ister. Hipokondriyak hastalarda "beyaz önlük sendromu" olarak bilinen etkiyle kan basıncı yükselmesi, anksiyete ve stres gibi belirtiler görülür. Çevresindeki kişilerin kendisine müdahale etmesini isterler. Bazı hastalar, hastalığı anımsatacak her şeyden uzak durmayı seçerken, bazıları ise sık sık doktor ziyaret etmeyi tercih edebilir. Hastalarda ciddi bir hastalığa yakalanma korkusu olduğu için, herkesin buna inanmayacağını düşünerek sorununu anlatmaktan kaçınabilirler.

Hipokondri, genellikle kanser, kalp hastalıkları, bağırsak bozuklukları ve nörolojik hastalıklar gibi durumlarla ilişkilendirilir. Önemsiz bir hastalık sonrasında yapılan teşhisle gelişir. Yapılan muayene ve incelemelerde kişide fiziksel bir hastalık olmamasına rağmen, hastalığın varlığına inanma durumu tanı için önemli bir kriterdir. Hipokondriyak hastalar, çok sayıda doktorun kendisinde hastalık olmadığı konusunda telkinlerine rağmen, bunları kabul etmezler ve sürekli olarak doktorları dolaşmayı tercih ederler. Bu durum, kişilere hipokondri teşhisi konulmasını sağlar.

Hipokondri tedavisinde en önemli amaç, hastanın hastalığa sahip olmadığı konusunda ikna edilmesini sağlamaktır. Hastalara herhangi bir rahatsızlıklarının olmadığını söylemek, onların başka bir doktora gitmesine neden olacaktır. Bunun yerine, hastanın kendisinde olduğunu düşündüğü hastalığın tüm tetkikleri yapılmalı ve bu tetkiklere dayalı olarak organik bir hastalığının olmadığı anlatılmalıdır. Hastanın organizmasının desteklenmesi için vitaminler ve fosfor içeren ilaçlar kullanılabilir. Hastanın rahatlaması ve psikolojik gerginliğinin azaltılması için diazepam gibi ilaçlar da kullanılabilir. Bunların yanında, hastaların desteklenmesi için psikoterapi de uygulanabilir.

Hipokondri tedavisinde ayrıca şunlar da önemlidir:

Hipokondri, uygun tedavi ve destekle yönetilebilir bir durumdur. Bu süreçte hastaların sabırlı ve işbirlikçi olmaları, tedavinin başarısı için önemlidir.