Narkolepsi, gündüz saatlerinde aşırı uyuma eğilimiyle karakterize olmuş nörolojik bir hastalıktır. Bu durum, katapleksi, uyku felci ve hipnogojik halüsinasyonlar gibi bozukluklarla birlikte ortaya çıkar. Narkolepsi toplumda çok bilinmese de, birçok kişiyi etkileyen bir hastalıktır. Gün içinde işte, otobüste veya beklenmedik bir ortamda uyuma, kendini halsiz hissetme gibi sorunlar yaşıyorsanız, bu hastalığın etkisinde olabilirsiniz.

Rahatsızlığın en belirgin semptomu, geceleri yeterince uyunsa bile, gün içinde aşırı uyku eğilimidir. Bu hastalar en olmadık zamanlarda ve yerlerde farkına varmadan uykuya dalabilir. Gün içindeki uyku atakları bazen uyarıyla, bazen de uyarı olmadan farkında bile olmadan oluşur. Gün içindeki kısa uyku atakları birden fazla olabilir. Uykudan sonra hastalar kendilerini daha iyi hissederek uyanır, ancak daha sonra yeniden uyuma isteği doğar. Bu hastalar gece uykularından da sıkça uyanma eğilimindedirler. Bu hastaların bir kısmında zamanla oluşan bazı bozukluklar da izlenebilir. Herkeste görülmese bile, bunlar narkolepsi hastalarında görülen klasik semptomlar arasındadır. Bunlar arasında uyku felci, katapleksi ve hipnogojik halüsinasyonlar bulunur.

Hastalarda oluşan belirtiler arasında gündüz uyuma eğilimi ve katapleksi sosyal, profesyonel ve kişisel yaşamda ciddi sorunlara neden olabilir, kişinin kısıtlanmasına yol açar.

Uyku düzeninde hızlı göz hareketlerinin olduğu REM dönemi ve bunun dışında kalan non-REM dönemi bulunur. Kişi uyanık olduğunda normalde beyin dalgaları düzenli bir ritimde olur. Uyku döneminde ise beyin dalgalarında yavaşlama ve düzeninde bozulma olur. Uykuya daldıktan yarım saat kadar sonra beyin dalgaları aktif duruma geçer. Kişinin hatırladığı rüyalar bu süreçte görülür. Normal kişiler uykuya non-REM dönemiyle başlar. Narkolepsi hastaları ise direkt olarak REM dönemiyle uykuya başlar. Bu durum gece boyunca hastaların derin bir uyku uyuyamamasına neden olur. Uykuda kabuslar görülür ve herhangi bir saatte yeniden uykuya yatılabilir.

Hastalığın nedenleri kesin olarak belirlenmiş değildir. Ancak genetik etkenlerin bunda etkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bazı araştırmalarda bunun otoimmün bir hastalık olduğu belirlenmiştir. Uykuya dalmadan önce kişilerde halsizlik, titreme gibi etkiler oluşur. Uyku saatleri farklı olsa da hastalar bu vakitleri genellikle saptayabilir. Bunu yapanlarda çoğunlukla gece uykusuzluğu oluşur.

Hastaları çok fazla etkileyen bir durum yoksa, uykuya düzenli olarak yatması ve kalkması ayarlanır. Gündüzleri birkaç defa şekerleme yapması sağlanır. Bunun süresi giderek azaltılır. Hastanın alkol, sigara gibi maddeleri kullanmamasına çalışılır. Gerekiyorsa hastalar psikolojik tedavi ve ilaçlarla sakinleştirilmeye çalışılır. Şiddetli durumlarda antidepresan ilaçlar kullanılabilir.